در اجرای تازه و متفاوت بنیامین بهادری با نام «جهنم»، او بار دیگر ثابت کرد که صدایش نه تنها یک موسیقی شنیداری، بلکه روایتی عمیق از احساسات پنهان انسان است.
وقتی بنیامین با این آواز دلنشین بر صحنه حاضر شد، تمام سالن در سکوتی عاشقانه غرق شد و هر نت از صدایش همچون قطرهای باران بر دل مخاطبان نشست.
این اجرا، سفری عاطفی میان عشق، دلتنگی و امید بود که به زیبایی در قلب شنوندگان جای گرفت. تصاویری که از این لحظه ثبت شدهاند، نشان میدهد چگونه صدا و حضور او توانسته مرز میان هنر و احساس را در هم بشکند.