هم بخشنده هم بزرگ هم خوش طينت و خوش يمن چند روزى كه كنارتان بودم جز زلالى و سخاوت و تواضع و مهر چيزى در نيافتم كاش جهان امروز اينگونه نبود و مطمينم اينگونه نخواهد ماند چرا كه چون شما مهربانان ،با قلب هاى بزرگتان مهر را كاشتيد و جاودانه كرديد كاش بياموزم از شما مهرى كه به يادگار گذاشتيد نمى دانم چه مى شود گفت شايد بهتر است سكوت كنم و به مهرتان و صداقت بى حصرتان بيانديشم و ايستاده با چشمانى پر و گلويى گره خورده از بغض ايستاده كف بزنم. كريم_اكبرى_مباركه
