اين منم ! شهره بدون آرايش و رنگ عكس بدون فيلتر و نقاب و صورتى در پس زمینه‌ی تصویر كه لك‌هايی روشن داردو كمى زير چشمها سياه و گود بينى‌ام را سال هفتاد و چهار عمل كردم به طبیعی‌ترین شکل ممكنش به خاطر نقصی که داشت هرچند تصادف سال هفتاد و هشت آغازی برای کج شدنش بود تا امروز و من از هراس بدتر شدنش دیگر کاری با آن ندارم .
موهايم از ريشه‌اش به مرور سپيد ميشود و هر بار در آینه می‌نگرم یک تار مو بیشتر به سپیدی نزدیک شده که اگر در پس پشت رنگها پنهانش نکنم همینی می‌شود که می‌بینید. بدیهی‌است از اولین مرتبه که از قاب تلویزیون مهمان خانه‌هایتان شدم؛ جز عشق و دلدادگی شما در این سی سال، خطوط و افتادگی صورتم نیز بیش از پیش شده است.
مشقت و تجربه‌های زیستن در پسِ پشتِ این همه سال در چشم‌هایم، در پیشانی‌نوشتم مانند خورشیدی پیداست که گاهی اگر ابری هم باشم همینم که می‌بینید. گاهى علاقه دارم مانند همه‌ی شما با آرايه و فیلتر عکس‌هایم را زیبا تر کنم.
من هر چه هستم در نهایت زنم و زن در جستجوی هزار توی زیباییست. هرچند هرچه کنم خورشید دیده می‌شود و ذات و حقیقت پشت نقاشی‌ها پنهان کردنی نیست.
دوست دارم مرا آنطور که هستم بشناسید، آنطور که واقعاً هستم بپذیرید. با همین ظاهر معمولی با همین چین و شکن‌ها و افتادگى صورتم ( تاكيد ميكنم ك همچنان ب پوست و صورتم گاها رسيدگى ميكنم ) بگذارید گاهی مثل همه عصبانی شوم اخم كنم گله كنم ناراحت شوم من هم انسانم، در طیفی از ویژگی های مثبت و منفی... البته ك تلاش می‌کنم منفی باف نباشم و روحیات خوبم را کم کم بیشتر و بیشتر کنم مرا با همه‌ی داشته‌ها و نداشته‌هایم دوست داشته باشيد نه به خاطر چیزی كه نيستم راستی ديروز روز تولدم بود تولد همه‌ی شما هم که در این روز و ماه دنیا آمدید مبارک.
بیایید در کنار هم زندگی را جشن بگیریم و مهربانى را ب اشتراك گذاريم خوشحالم می کنید اگر در کنار تبریک و دعاهای زیبایتان، به خصوصیت بارز شهره، از دید خودتان هم اشاره کنید تا شاید فرصتی باشد برای خودشناسی بیشتر و تولدی دیگر
دوم اردیبهشت۱۴۰۱
