این سکانس، یادآور سبک کمدی خاصی است که رضا عطاران و همکارانش در گذشته به آن پرداخته‌اند. در این نوع کمدی، از شخصیت‌های ساده و گاهی عجیب و غریب برای خلق موقعیت‌های طنز استفاده می‌شود. مدل موی غیرعادی جمشیدی‌فر، نمادی از این شخصیت‌سازی است که توانسته لبخند را بر لبان مخاطبان بیاورد و پس از سال‌ها، دوباره مورد توجه قرار گیرد.